Conrad Bryan

Sympozjum w Bernie w Szwajcarii na temat historycznego wykorzystywania dzieci w kilku państwach europejskich jest ważną inicjatywą. Jako osoba, która przeżyła irlandzkie instytucje, cieszę się, że mogę uczestniczyć i przyczynić się do projektu Rady Europy mającego na celu ochronę praw dzieci przed nadużyciami w całej Europie.

W tym roku w Irlandii zakończyliśmy 6-letnią pracę Komisji Śledczej ds. Nadużyć w instytucjach Domów Matki i Dziecka, obejmującą okres od 1922 do 1998 roku. Były to miejsca, w których większość niezamężnych matek była zmuszona do pozostania ze swoimi „nieślubnymi” dziećmi z powodu piętna posiadania dziecka poza małżeństwem. Większość dzieci została oddana do adopcji, co spowodowało straszne i niesprawiedliwe oddzielenie matki od dziecka. Wiele adopcji było oszukańczych i wymuszonych.

Dodatkowo napiętnowane były dzieci, takie jak ja, które były nie tylko „nieślubnymi” niemowlętami, ale także dziećmi czarnych afrykańskich ojców. Wielu z nas zostało pozostawionych w tych instytucjach i nie zostało oddanych do adopcji, a następnie przekazywano nas do kolejnych instytucji, po domach matki i dziecka, gdzie nadużycia wobec dzieci były endemiczne. Złożyłem zeznania i dowody przed Komisją Śledczą w poszukiwaniu odpowiedzi i sprawiedliwości za moje 18 lat przetrzymywania w tych instytucjach. Jak stwierdził rząd po opublikowaniu raportu Komisji w styczniu 2021 r.: „istniało niesprawiedliwe przekonanie”, że nie nadawaliśmy się do życia rodzinnego ze względu na nasze pochodzenie rasowe. Wciąż czekam na sprawiedliwość ze strony państwa i Kościoła katolickiego.

Prawa autorskie Simone Padovani